Op donderdag gaan we opnieuw naar Casa Sami. Morgen gaan we op kamp en daarvoor moeten nog de nodige zaken voorbereid worden. We zetten alle spullen klaar, gaan boodschappen doen, kopen schoenen voor de kinderen en halen het magazijn leeg om de kinderen de komende dagen van kleren te kunnen voorzien.

Tussen de middag eten we spaghetti in het kantoortje, terwijl we de laatste zaken bespreken. Als iedereen daarna nog zijn e-mail heeft bekeken, maken we twee groepen. De helft wil namelijk naar het strand, de rest wil naar het winkelcentrum. Ik loop mee naar het winkelcentrum, dat ik al kende van vorig jaar. Op zoek naar cowboyhoeden struinen Erik en ik rechtstreeks naar de McDonalds om onder het genot van een cola te wachten tot de dames zijn uitgewinkeld. Onderweg komt er een kind langs op een bestuurbare dinosaurus. Precies op de afgesproken tijd zien we Lily de roltrap opkomen. Ze ziet ons, zwaait even, en neemt de roltrap terug naar beneden om weer in de kelder te verdwijnen.

We komen uiteindelijk samen op het strand, waar vandaag de interessantste dingen gebeuren. In de zee probeert Erik René te verrassen met een aanval in de rug. René (15 jaar) laat echter direct merken hier niet van gediend te zijn en laat Erik (18 jaar) alle hoeken van de Zwarte Zee zien. René is op dreef en terug op het strand gooit hij een slak in Michelles mond en scheldt hij iedereen die het maar horen wilt uit voor pikhaar. Terwijl Lars in zijn slaap zijn hele badlaken onderkwijlt, wordt Nienkes tas betast door een naakt, klein jongetje, waardoor Annekee enthousiast uitroept: ´Kijk eens wat een schattig piemeltje!´

Nadat René zijn angsten overwonnen heeft door zich met een elastiek een paar meter de lucht in te laten schieten, gaan we eindelijk allemaal de Roemeense shaworma uitproberen. We eten ons helemaal vol aan de wrap gevuld met friet, kip, saus en groenten. We besluiten nog de kabelbaan over Mamaia te nemen, en genieten van het uitzicht over Mamaia, het meer van Constanta en de Zwarte Zee. Als we over het zwemparadijs heengaan, besluiten we unaniem dat we daar op de laatste dag allemaal heen zullen gaan. Als we terugkeren bij het beginpunt keren we terug naar huis om onze spullen te pakken: morgen gaan we op kamp!