We hebben besloten vandaag ineens terug te rijden naar Nederland. De schatting is daar rond de jaarwisseling aan te komen. In het begin hobbelen we over de bergwegen met schitterende uitzichten. Hier en daar rijden we dwars door de wolken, maar toch zitten we in T-shirt en topje in de auto. Op het moment dat ik bergafrijd, staat er een bord met een snelheidsbeperking: 90 ipv 110. Voor ik de snelheid teruggebracht kan hebben sta ik al mooi op de foto. De auto's voor mij reden nog veel harder te hard, dus hopelijk was die flits voor één van hen bedoeld. Ik merk de gevolgen wel een keer, als die er komen.

Eerste pauze is het stadje Mende, waar we alles inslaan om ons oudjaar in de auto zo gezellig mogelijk te maken: chips, koekjes, M&M's en champagne. Nou ja, champagne... zoals vrijwel alle Nederlanders gewoon brut, maar wij hebben hem tenminste nog echt in Frankrijk gekocht! We rijden verder via Le Puy en St. Etienne. Tot dat moment loopt alles vrij vlot. We herinneren ons het periferique-debacle, dus we vermijden elke mogelijkheid om ook maar in de richting vanParijs te rijden. Dat komt ons duur te staan: per ongeluk rijd ik het centrum van Lyon in. De stad is prachtig en absoluut de moeite van een beter bezoek waard, maar nu zorgt ze alleen maar voor veel oponthoud. Als een politie-auto achter me begint te gebaren en stoptekens geeft, word ik alweer zenuwachtig... ik haat het als er politie achter me staat. Gelukkig moeten ze de auto áchter me hebben.

Na drie rondjes door het centrum raken we weer op de snelweg en de rit verloopt verder soepel. Ook de auto sputtert niet een keer tegen. Het oponthoud in Lyon herhaalt zich alleen in Luxemburg, waardoor onze geplande eindtijd niet meer gehaald zal kunnen worden. Roxy rijdt een tankstation voorbij en bij het volgenderijdt ze de pompen voorbij, waardoor we moeten wisselen en ik achteruit tegen het verkeer in gevaarlijke capriolen moet uithalen om te kunnen tanken. Daardoor wordt het nog even erg spannend, maar uiteindelijk bereiken we Nederland. Om vijf voor twaalf rijden we Maastricht binnen en in een willekeurige zijstraat parkeren we de auto. Stipt om twaalf uur knalt de kurk van onze fles en we genieten van het vuurwerk om ons heen. Ook de weg terug naar Weert wordt erg bijzonder door het vuurwerk dat we vanaf de A2 overal zien. Ondanks de beperkte ruimte hebben we een zeer bijzondere oudejaarsavond gehad. Thuis, als we mogen drinken, maken we de champagnefles leeg, luisteren we nog even naar de voor ons nu erg herkenbare conference van Youp van 't Hek over de periferique en ploffen we uitgeput in ons bed.

Als er tijdens mijn reisjes in Nederland bijzondere dingen gebeuren, komen die natuurlijk ook op dit weblog te staan, maar zeer waarschijnlijk horen jullie weer van mij vanuit Griekenland in mei!