Hallo frimerkes en frimerinnekes, (Noors voor pøstzegels en pøstzegelinnetjes)

Guus en Ruud zitten in Nørwegen en dat zullen jullie weten øk! Hier is wat leesvoer vør het kømende half uur...Met een långe mær spectåculaire busreis zijn we hier gekømen. Op de grens van Nederlånd met Duitslånd begøn de åctie ål, toen we midden in de nåcht æn de kånt werden gezet ømdåt er een drugskoerier bij øns in de bus zåt. Die persøn is øpgepåkt en blijft de kømende vijf jær in Duitslånd. (Jullie zouden øns hier in een deuk moeten zien liggen om die åchterlijke tekentjes die we øp de letters måken). De eerste twee bussen (Utrecht - Håmburg en Håmburg - Køpenhåvn) waren krap, zweterig en herbergden de hele inheemse bevølking vån de Fåtå Mørgånå, die het nødig vinden øm het tøiletbezoek uit te bouwen tøt een kwårtier. Het lætste, zeer långe gedeelte van Køpenhåven naar Øslø zaten we gelukkig in een heerlijke luxe bus, die wel een ærdige chauffeur had. In die bus hebben we øverigens kennisgemækt met Sårå, een meisje vån een jær øf vijf, wærmee we een Nørse cønversåtie hebben prøberen te voeren. Afgelopen nåcht hebben we in een heerlijk høtel geslåpen en våndæg hebben we Øslø een beetje verkend. In het høtel hebben we øns Nørs bijgespijkerd door de øndertiteling te vølgen van Ås the wørld tørns, Ricky Låke, en speciæl voor Elise: Døkter Phil. Nu nemen we øver een dik uur de trein naar Hønefoss, wær we ons eerste kåmp op zullen gæn slæn. (sorry, dit moet even: vøørjærspæshæsschæmhærverzåmelær) We vertrekken dus nu op ønze røndreis van Øslø naar Bergen en terug. Trøndheim gæt niet meer lukken. Møchten we nog ergens een internetcåfe tegenkømen, dån låten we nog wel eens wåt vån øns høren.