Met de bus maken we vandaag een dagexcursie naar Galle, een stad die over is gebleven uit de tijd van de Nederlandse overheersing hier. Nederlandse architectuur en straatnamen bepalen hier het beeld.
We nemen de tuktuk naar het nieuwe deel van de stad om te winkelen en te internetten. We maken een afspraak met de chauffeur dat hij ons om 11:45 weer ophaalt om terug te brengen. Hij blijft ons echter achtervolgen en begint ons ongevraagd een rondleiding te geven. In de wetenschap dat je hier voor alles moet betalen, proberen we hem af te wimpelen, maar dat laat hij nog niet zo makkelijk gebeuren. Op een teken ontvluchten we hem en we schudden hem af. We verstoppen ons in een steegje bij een internetcafé en kruipen op ons gemak achter de computer. Na een half uur echter: -klopklop- op het raam. Hij was er weer! Hij kwam binnen en beloofde ons buiten op te wachten. We bleven dus tot 11:45 binnen om daarna weer terug te keren naar de oude stad.
's Middags in het zwembad vormen Catharina en ik zwempaar 'de vrolijke orka's' en geven we een voorstelling synchroon kunstzwemmen. We kondigen voor de dag erna al audities aan om ons te versterken tot een trio voor de Olympische Spelen.
's Avonds eten we slecht. Iedereen krijgt het verkeerde en ik zelfs (voor de tweede keer al hier) helemaal niks. Nu komt mij dat wel goed uit, omdat mijn spijsverteringskanaal inmiddels nieuwe afvoerwegen heeft gevonden. Ik heb dus weinig trek. We komen met de manager tot de oplossing dat de pizza's niet betaald hoeven te worden. In bed neem ik een paar droge crackers en hoop ik (alweer) dat mijn ingewanden morgen weer normaal werken.

25 juli 2008

Het Olympisch zwemteam is uitgebreid tot een achttal en Patricia neemt de leiding over. Onder het motto: 'Verzuipen is niet erg, als je maar blijft lachen', coacht ze ons naar ongekende hoogte. Gelukkig staat onze klapper, de lotus, op video. Die moet goud op gaan leveren in Beijing.
Na de sportieve prestaties vieren we Mirjams verjaardag met een mooie taart. Na de vervelende ervaringen van gisteren is het eten nu prima en maken we er een gezellige middag en avond van. Mirjam ligt voortdurend in haar deuk (inside joke).
Op het strand staat altijd een oud vrouwtje met doeken te wapperen in de wind. Ze wenkt iedereen en heeft uiteraard als doel de doeken te verkopen. Haar wappermethode, en zeker de kunstige manier waarop ze de doeken in de stormwind opvouwt, werpt vruchten af en ze heeft een geluksdag vandaag.