Door enkele miscommunicaties moesten wij als groep heel de planning voor het kamp zelf regelen. De meeste van ons hadden dit niet verwacht. We hadden verwacht mee te moeten helpen aan de activiteiten en af en toe iets regelen. Doordat wij alles moesten regelen was bijna iedereen helemaal aangeslagen en kwam nog amper vooruit. Hierdoor zijn Ilse en Ruud met de begeleiding vanuit Roemenië gaan praten en hoefden wij het tweede deel van het kamp alleen nog het middaggedeelte te regelen en kregen wij die dag nog een behoorlijke tijd voor onszelf.

De eerste dag van het tweede deel begon met natuurlijk het ontbijt, waarna we lang gingen zwemmen. Dit waszoals Roy al zei: een meesterzet! Het was zondag en er kwamen veel Roemenen van buitenaf zwemmen, het leek wel De Wedert als het in Valkenswaard 40 graden is.

Toen gingen we lunchen en volgde de siesta. In de siesta was ik gaan slapen en nog een aantal waren ook gaan slapen. We hadden al besloten de kinderen in groepen op te delen en ze verschillende spellen te laten doen. Degene die niet gingen slapen hebben toen voor de nodige hulpmiddelen gezorgd en alles perfect uitgestippeld. Ze moesten basketballen, parasols inklappen, zaklopen, met een lepel en een ei lopen, traplopen op handen en voeten, flessenbowling en nog een spel met stoepkrijt. De kinderen vonden het hartstikke leuk om die spellen te doen, vooral omdat het een wedstrijd was. De groep van Dragos was laatste, wat hij helemaal niet leuk vond. De zon was alleen snikheet en aan drinken hadden we niet gedacht! Gelukkig hadden wijzelf nog wat water bij de hand, waardoor de kinderen toch niet uitdroogden.
Na het avondeten gingen we aan de tafels zitten, buiten naast de eetzaal en vertelde iedereen wat hij/zij later wilde worden. Dit willen ze elk jaar doen, om te kijken of sommige kinderen van mening veranderen. Jesse wilde regisseur worden, waarop Ellen vroeg: wat voor iets dan? > Jesse: Maakt niet uit, zolang het maar niet van die commerciële zooi is! Hierna legden we de kinderen in bed, waarna iedereen stuk voor stuk naar de tafels kwamen voor het avondritueel! Lekker wat drinken, praten, muziek luisteren en de waterpijp aanmaken.

De tweede dag begon weer met het ontbijt, waarna het bijbelprogramma volgde. Hierin werdt het vanzelfsprekende aan bod gebracht: om goed te leven en een goede plek bij god te krijgen mag je niet stelen, liegen en je moet elkaar met respect behandelen. Respect is een van de belangrijkste begrippen in de omgang met Roemenen. Ook werden er kleine frustraties tussen de Roemeense kinderen besproken. Roxanne Mare werd vooral voor vanalles uitgemaakt tot onze verbazing. Zelfs door het engeltje Florentina, die eigenlijk helemaal niet zo'n engeltje is als ze haar zin niet krijgt. Om twee uur gingen we weer lunchen, waarop de siesta volgde. In de siesta gingen we als groep meestal de dingen voorbereiden voor het middagprogramma, maar het tweede gedeelte van het kamp gingen er toch wel af en toe een paar slapen.

Na de siesta gingen we een waterballonnen gevecht houden en flessenvoetbal. Heel de kamer van Jur en Jesse stond blank door het vullen van de waterballonnen. Daders: Jelle, Roy en Naima, wat niet werd gewaardeerd door Jur. Het flessenvoetbal was erg grappig, omdat er hier en daar sommige valsspeelde. Hierdoor kon niemand het meer laten en pakte iedereen zijn of haar fles en elkaar nat gooiden. Dit vond ik vooral erg gaaf, want het leek wel een grote waterexplosie! Daarna gingen we het waterballonnengevecht houden, waarbij iedereen per ronde twee ballonnen kreeg. Deze ballonnen kwamen best hard aan, maar niemand raakte gelukkig gewond. Hierna gingen we zwemmen wat elke keer een groot succes was. De meeste kinderen hadden nog nooit een zwembad gezien! Vooral Mi hai vondt het helemaal geweldig en wilde later ook zwemleraar worden. De kinderen gingen weer omkleden en het avondeten naderde.

Na het avondeten had de begeleiding van Roemenië een talentenavond ingepland. De kinderen oefende de hele dag door wat ze ons wilden laten zien. De talenten varieerde van dansen, vlechten, breakdancen, acrobatiek tot onze eigen circusact. We hadden met onze groep een circus bedacht, waarbij ik, Michelle en Roy een leeuwenact opvoeren. Sanne, Naima en Jur deden acrobatiek en Ilse, Jur en Eef deden een komische act met een olifant.
Michelle was de temmer van mij, de goede leeuw, en Roy, de klunzige leeuw. We hadden niets voorbereid, maar het werd een groot succes! Ik en Roy doken het publiek in en ze werden erg bang van onze tijgerimitatie. De acrobatiek was ook goed gelukt. Toen kwam Dombo de olifant, Eef en Jur onder een doek, met begeleidster Ilse. Hierbij namen ze Bogdan in de maling door te doen alsof ze over hem heen plaste. Hierna kreeg iedereen een diploma, waarop stond wat hun goede eigenschap was. Vooral voor onze groep kwamen er een paar leuke uit. Zo was Jesse de grote Costi (joker), Jur het beste menselijke transport (kierker) en ikzelf djens leraar (profesur du djens). Dragos kreeg er eentje als grootste kind, waardoor die boos wegliep. De volgende dag vond Ruud het diploma van Dragos in de bosjes en besloten een nieuwe voor hem te maken: de beste vriend van de Hollanders.

De derde dag begon zoals gewoonlijk weer met het ontbijt. Daarna had de eigenaar de brandweer laten komen voor de kinderen. De brandweerlieden gaven een mooie presentatie over wat je moet doen in het geval van een aardbeving. De kinderen luisterden allemaal erg aandachtig. Helaas kon de brandweerauto net als onze bus de helling niet op, waardoor er geen vuurshow werd gegeven.

Na de lunch en de siesta,maakte we de waterballonnen op en speelde we weer flessenvoetbal. Daarna hadden we de groep in tweeën gesplitst. De ene groep ging een speurtocht houden, waarbij ze over het hele terrein heen en weer gestuurd werden en ze uiteindelijk een schatkistje op moesten graven. De andere groep ging trefballen en zakdoekje leggen. Vooral de speurtocht was een groot succes! Toen was het middagprogramma ook weer vol en gingen we weer avondeten.

Na het avondeten was het even wachten tot het kampvuur klaargezet was. Jur en Jesse waren al met iemand van het terrein smiddags hout gaan sprokkelen. Toen gingen we naar het kampvuur wat prachtig branden bij het volle maanlicht. Wel was het erg slecht neergezet door de mensen van het terrein waardoor je zag dat het om ging vallen. Toen gingen we naast het kampvuur zitten. Er werden ontzettend veel foto's gemaakt, die een mooi aandenken zullen zijn aan onze reis. De kinderen waren vooral erg emotioneel bij het kampvuur, omdat het een symbool was voor het afscheid van ons. Daarna ging iedereen slapen en richten wij ons weer op het avondritueel. Daarna hebben ik, Jur en Ruud het terrein nog op onze manier bedankt.

Het vertrek:
De dag na het kampvuur gingen we ontbijten en vertrokken we weer terug naar Constanta.
De kleinere kinderen werden met auto's van de berg naar beneden gebracht. Ik en Ruud ook. Ruud vanwege zijn rib en ik moest de koffers helpen uitladen. De grotere kinderen en de rest van onze groep met de Roemeense begeleiders moesten lopend van de berg zien te komen. Wat was het toch een heerlijk gevoel om überhaupt weer bereik te hebben. Toen was het nog even wachten in de schaduw op de bus, die ons weer terugbracht naar Constanta. Wifi in de bus leek wel een godsgeschenk na deze week.

Door: Jelle