De eerste tussenstop van vandaag is Chichicastenango, voor het gemak in de volksmond meestal Chichi. Dit dorpje staat bekend om zijn enorme markt waarvoor kooplui van heinde en ver komen om hun spulletjes aan de mensen te slijten. Buiten dat is er een kerkje en een felgekleurd kerkhof. Ik heb een hekel aan dit soort marktjes en al helemaal aan pingelen, dus ik zie op tegen de vier uur die we hier moeten doorbrengen.

Bij het uitstappen staan ze natuurlijk alweer klaar. Als vliegen op verse stront staan de verkopers klaar met doekjes, fluitjes, poppetjes, mutsjes, beeldjes, lapjes en al die andere troep waarvan ik maar niet kan begrijpen waarom mensen het naar Nederland willen halen. Vrienden maken doe je nergens sneller dan hier, want iedereen die iets van je wil, opent het gesprek met ´Hola amigo!´

We wurmen ons door de nauwe straatjes vol kraampjes, waarin vooral felgekleurde doeken liggen uitgestald. Sommigen ontpoppen zich hier als handelaars en pingelen erop los. Ook Robin heeft hier lol in, maar heeft de pech dat hij kleine kinderen niks kan weigeren. Hij loopt dus binnen een mum van tijd met zijn handen vol pannenlappen en knuffeldieren over de markt. Zelf hou ik het bij een klein souveniertje voor Ramona en ben ik blij dat we ook nog een deel van onze tijd kunnen slijten op het terras om wat te eten, in het kerkje en bij het kleurige kerkhof.

Na onze marktmiddag is het niet ver meer naar het Atitlanmeer, dat wordt bestempeld als één van de mooiste meren ter wereld. Het is inderdaad prachtig, alleen al omdat het omringd wordt door meer dan tien vulkanen. De bus laten we achter in Panajachel, om over te stappen op een motorboot. De boot heeft inderdaad een motor, maar daarmee is ook alles gezegd. We doen er een uur over om het acht kilometer brede meer te overbruggen. Uiteindelijk komen we aan in San Pedro, een vrij saai dorpje. Ook morgen zijn we daar de hele dag, dus kunnen we kiezen uit allerlei excursies en activiteiten.

Robin gaat voor de massage en ik kom op het terras aan het meer terecht met enkele andere groepsgenoten. Het idee is om te gaan kayakken als Robin terug is. Als hij er is, zitten we echter zo heerlijk van onze cocktails en vruchtensapjes te genieten dat we het zo wel best vinden. Een rustdagje tussendoor is ook wel een keer aangenaam!

Nog een dagje later nemen we in alle vroegte de trage boot weer terug naar Panajachel, vanwaaruit we vertrekken naar de oude hoofdstad Antigua. Op de weg daarheen maken we een ritueel met een Maya-sjamaan mee. Dat is een verhaal op zich...