Na het opstaan checken we uit en vervolgen we onze reis naar het volgende hostel. Gelukkig is het WineHostel vlakbij, dus we hoeven niet al te ver te slepen met onze bagage. Als we hebben ingecheckt, willen we naar het Nederlands consulaat om Roxy´s paspoortzaken te regelen, maar eerst moeten we terug naar het vorige hostel, omdat zij daar haar toiletgerei heeft laten liggen. We vinden alleen de shampoo nog terug, dus we zullen vandaag nog een winkeltje extra moeten bezoeken.

Vandaag is het consulaat wel geopend. We worden hartelijk ontvangen door een (Portugese??) vrouw in een kamer met een pot tulpen in de open haard, een boek van Jip and Janneke op tafel en dat alles onder het toeziend oog van een portret van Koningin Beatrix aan de muur. De consul is zeer vriendelijk en behulpzaam. Ze helpt ons door de formulieren heen, belt een fotograaf om de pasfoto´s voor een vervangend paspoort te laten maken en neemt contact op met de verschillende andere instanties. Uit haar toon blijkt geen enkele irritatie, slechts medeleven met de problemen van een toerist. Omdat er nog geen politieverklaring is, moeten we eerst op en neer naar de tourist police om aangifte te doen van de verdwijning van het paspoort. Je komt door reizen met Roxy elk jaar weer op plekken terecht waar je anders nooit zou komen...

Bij de politie weten ze ons te vertellen dat er in hun systeem een paspoort staat dat ´lijkt op dat van Roxy´. Ze moeten uitzoeken of het inderdaad hetzelfde is. Daarom moeten we later die dag terugkomen. Tijd om naar de overkant van de rivier te vluchten dus! We hebben nog zeker elf porthuizen onbezocht gelaten, dus we hebben een inhaalslag te maken.

We wandelen Calem binnen. We krijgen daar een heldere uitleg door de kelders, die voorzien is van allerlei zinloze snufjes om het voor toeristen interessanter te maken. Zo hangt er een enorme diaprojector die streepjes licht op de muur projecteert om aan te geven hoe hoog het water gestaan heeft tijdens de verschillende overstromingen van de stad. Na de rondleiding is er een proefsessie, waarin we twee flinke glazen te verwerken krijgen, een witte en een ruby. Dit is de eerste witte die erg lekker is. Tot nu toe waren vooral de ruby´s en de tawny´s erg goed. Een rondwandeling door de winkel maakt me duidelijk dat ik hier nog wat inkopen kom doen voor ik terugga naar Nederland.

We vervolgen onze weg naar Vasconcellos. Hier krijgen we slechts een kort wandelingetje door de kelders, waarin we toch weer veel nieuwe dingen leren over port. Overal pik je iets nieuws op. We bevinden al snel in het proeflokaal, waar we vier verschillende wijnen te proberen krijgen. Als we daar een fles van kopen, dan hoeven we niet te betalen voor de rondleiding. Roxy wil hier wel een fles van hebben, maar omdat het te veel gesleep is naar Lissabon, komen we daarvoor later terug.

Dan gaan we naar Taylor´s. Eindelijk weer eens een gratis wijnhuis. Hier beginnen we met proeven. Op de kaart treffen we een leuk flesje aan van 2435 euro. We mogen daar helaas niet gratis van proeven. Na de proeverij krijgen we een keldertour met uitleg in het Spaans. Ik volg er dus weinig van, maar begrijp in elk geval dat dit het enige bedrijf is, waar de druiven nog traditioneel met de voeten worden geplet. Die informatie doet me weer twijfelen. Eigenlijk is het veel leuker om díe port te kopen dan om de machinaal geplette Calemwijn te nemen.

Als we voor de tweede keer deze dag bij de politie binnenwandelen hebben ze goed nieuws voor ons: Roxy´s paspoort is terecht. Het ligt bij de politie op de luchthaven van Porto. We mogen het direct op gaan halen. Aangezien we allebei veel te veel ´geproefd´ hebben, rijden we er maar niet meer heen en laten we de politie van hier doorgeven dat we het gaan ophalen als we terugkeren uit Lissabon. Zelfs nu reageert de consul enthousiast over de tijding. Geen greintje onbehagen ontsiert haar toon als ze vertelt hoe blij ze is dat het paspoort terecht is.

De avond besteden we in een restaurant om de hoek van het hostel en in het hostel zelf, waar we wat afleveringen van Southpark online bekijken.