Dynjandi

Ik werd steeds banger dat de westfjorden niet echt een toevoeging zouden zijn aan deze vakantie totdat we vandaag bij de prachtigste waterval die ik ooit heb gezien aankwamen. Google maar eens op Dynjandi. Je kunt je niet voorstellen hoe groot dat is.


We reden verder naar Patreksfjorður, om een cache te zoeken. Die bleek boven op een berg te liggen. Vol goede moed begonnen we aan de beklimming. Dat viel tegen. Toen we na drie kwartier boven waren, vonden we na lang zoeken, uitgeput de cache. Verrot, door een muis als huis gebruikt, en alles erin plakte aan elkaar.
En toen moesten we nog naar beneden. Een spannende, gevaarlijke afdaling begon. Steiler dan de weg naar boven. Het duurde ruim een uur, maar we leven nog. Morgen spierpijn. Gegarandeerd!


Wim draait nu alleen nog themamuziek: voor de scouts On top of the hill, voor de liefhebbers van woordgrappen pHIL collins en the red hot cHILi peppers, voor Nightwishliefhebbers Over the hills and far away. Het landschap is hier verlaten maar prachtig, dus voor AF-liefhebbers nog Beautiful Emptiness.
De schapen worden hier steeds vreemder. Eerder vluchtten ze weg... zeker als IK achter het stuur zit. Als Deborah rijdt en er zit een schaap op de weg... en ze toetert... dan gaat het schaap niet weg, maar komen er vanuit de berm tientallen andere schapen de weg opgerend...

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!