Na een rustige en redelijk lange nacht was het de bedoeling dat we om zeven uur opstonden, alle jongens waren echter een uur te laat opgestaan. Snel aankleden wassen, gellen en toen zijn we met de maxi-taxi vertrokken naar Casa Sami.
Eenmaal daar werden we vreugdevol ontvangen door de weinige kleinere kinderen die er waren. Ik was vooral erg onder de indruk van Florentina, een meisje dat beter Engels sprak als sommige begeleiders. Ellen gaf ons een rondleiding door Casa Sami waar we hebben gezien dat elk plekje benut wordt, ook al is het vrij klein als je bekijkt dat het plaats en eten biedt aan zo'n 50 mensen (begeleiders meegeteld).
Toen zijn we de boodschappen gaan doen voor de BBQ. Een erg grote winkel waar ze zo'n kleine 20 verschillende ketchup, mosterd en mayonaiseflessen hebben staan. Hierna zijn we eigenlijk bepaalde dingen lukraak op gaan kopen, bijvoorbeeld kleine stokbroden en speklappen.
Daarna maakte we kennis met de oudere straat'kinderen' die tegen elkaar erg competetief waren maar tegen ons heel aardig. Naar mijn mening verliep het contact eerst een beetje moeizaam maar dat veranderde al gauw.
Na een rit van ongeveer anderhalf uur kwamen we aan bij een prachtige open plek. Het ene moment reed je door het vlakke land dat grenst aan de Zwarte Zee, het andere moment rij je tussen de kliffen en bergen van Roemenië.
We stopten in een met kliffen omgeven gebied waarvan ik nog steeds denk dat het het mooiste landschap was waar ik ooit ben geweest, of dat ik me kan herinneren. Toen de oudere 'kinderen' ook aankwamen werden de taken verdeelt in voetballen met wat jongens, groente snijden en de BBQ aankrijgen. De keus was dus al snel gemaakt!
Jelle, Jesse en ik gingen voetballen tegen Gabi, Maryus en Laurentio. Nadat ik Laurentio's scheenbeen bijna verbrijzelde met mijn oude hockeyschoenen deed ik mijn schoenen maar uit. Na een tijdje begonden mijn voeten gewoon te branden van de warme grond. Hoewel we niet snel vermoeid raken stonden we toch al vrij gauw te hijgen en te puffen, dus lastten we maar een pauze in.
Roemenië - Nederland, 5 - 2 verloren. We zouden zo in het Nederlands elftal kunnen...
Na een pauze van slechts een krappe tien minuten wenkten de jongens ons weer en gingen we de strijd weer aan.
Roemenië - Nederland, 3 - 5 gewonnen! Toen besloten we dat het goed was geweest en gingen Roy, Sanne en ik naar de top van een van de kliffen. Ik heb zelden zó'n mooi uitzicht gezien!
De BBQ was heel lekker. Van te voren hadden we speklappen, worstjes en mici (sterk gekruide gehaktstaven) ingekocht. Ondertussen gingen we nog wat voetballen en met elkaar praten.
Naast de prachtige omgeving was er nog een voordeel aan de locatie. Er was namelijk een waterbron waar we zeker een paar keer wat extra water zijn gaan halen. Dit was ongeveer een halve kilometer ver weg en het water was erg lekker. Toen ik er naartoe liep heb ik nog een leuk gesprek gehad met Maryus, een gespierde bokser die leeft van vechten en stelen. Ook met Dragos had ik een leuk gesprek over voetbal, dat hij een hekel had aan Lionel Messi en dat hij fan was van Inter Milaan en Arsenal.
Na de BBQ is het traditie dat iedereen in een kring gaat zitten en dat we vragen mogen stellen aan de 'kinderen'.
Het was gewoon schokkend om te horen dat alle drie de vrouwen van 13 tot 15 zwanger zijn geworden van hun eerste kind! En dat ze ook door blijven gaan met kinderen, daarom financiert Casa Sami de vrouwen om spiraaltjes te nemen. Dit was helaas voor een van de vrouwen al te laat...
De meeste jongens stelen allemaal en Maryus wilde zelfs emigreren naar Duitsland om daar te kunnen stelen. Natuurlijk doen niet alle jongens dat, sommige werkten bij de schoonmaak, anderen bij beveiliging.
Na deze kring pakten we alles weer in en vertrokken naar het hotel. Daar zijn we met z'n allen gaan zwemmen in het zwembad. Dragos hadden we ook uitgenodigd en die kwam bij ons in de zee zwemmen.
Na een tijdje (en een douche) zijn we weer vertokken naar Mamaia om toch nog maar te eten. Ook al hadden we dat zo'n kleine vijf uur geleden ook al uitgebreid gedaan.
Om een lang verhaal kort te maken: Ik heb daar genoten van een heerlijke zwaardvis met gekruide aardappelen.
Toen we terugliepen kwamen we langs een ijsbar. Dat hadden we beter niet kunnen zien wantJelle en ikpakten meteen het meest aantal bolletjes, zes, wat niet eens op de kaart stond. Lekker dat het was!
Hierna zijn we nog even gaan naloungen en heb ik het grootste gedeelte van deze dag geschreven.

Morgen gaan we met de kleine kinderen werken.
Morgen kan ik wel wat Red Bull gebruiken!

Groeten vanuit het mooie Roemenië,
Jur