Omdat we deze weg gisteren al 200 kilometer hadden ingekort, hoeven we vandaag nog maar 400 kilometer te overbruggen naar de grensplaats Kasane. Onderweg passeren we een nieuw staaltje interessante toiletarchitectuur. We kunnen kiezen tussen de betaalde wc en de gratis wc, die volgens Anna alleen maar ´iets minder goed is onderhouden´. Ik ben wat toiletten gewend, dus ik ga natuurlijk voor de goedkoopste variant. Als ik binnenkom, heb ik de keuze tussen urinoirs en een gesloten toilet. Gesloten betekent hier op zich niks, want dat wil alleen maar zeggen dat de deur dicht kan. Toch kies ik voor die. Als ik mijn kleine boodschap in het toilet sta te deponeren, besef ik ineens dat ik door het raam naar buiten sta te kijken! Het raam hangt zo laag, dat iedereen die langswandelt en zijn hoofd in deze richting wendt, alles gratis kan zien hangen. Afknijpen dus!

We overnachten daar op een sobere camping aan een rivier. Welke rivier dat is leidt tot de nodige discussie. Sommigen beweren dat het de Choberivier is, sommigen denken dat het de machtige Zambezi is, en nog weer anderen denken dat het geen van twee is. Ismael en Anna verschillen hierover ook van mening, dus worden er uit alle hoeken van de camping gidsen gehaald. De kaart van de omgeving wordt op tafel (nou ja, een blok beton) gelegd en de discussie begint. Het ziet er prachtig uit! In het midden een groepje zwarte gidsen, met daaromheen tien blanken die hier voor het eerst zijn, maar ook denken zich ermee te moeten bemoeien. Helaas komt het juiste antwoord niet boven tafel. De namen staan wel op de kaart, maar ze kunnen het ook niet eens worden over de locatie van de camping op de kaart. Op een gegeven moment blijkt dat ze het zelfs niet eens zijn over welk land er aan de overkant ligt!
De discussie komt niet tot een bevredigend einde, maar we moeten al weer weg. De boot wacht op ons voor een rondvaart over de Choberivier, door Chobe National Park. Hier gaan we waarschijnlijk de eerste buffels van deze reis spotten. De rondvaart is indrukwekkend. Alle dieren zien vanaf het water is toch weer een heel andere ervaring. Ineens steken twee olifanten de rivier over! Het water is zo diep, dat je op een gegeven moment alleen een bult uit het water ziet steken van de rug, een bult van het hoofd en een stuk slurf om te ademen. Helaas is het water niet nog dieper, want olifanten schijnen heel goed te kunnen zwemmen, wat ik graag had willen zien.

Even later komt inderdaad de vierde van de big five ons tegemoet wandelen. Enkele buffels staan te grazen op een eiland, terwijl grote witte vogels rustig om ze heen wandelen. Over grote witte vogels gesproken: plots ontwaren we op de oever een grote witte geelbekooievaar. Hij staat aan de waterkant een dode vogel op te eten. Wij zien echter dat er heel langzaam een krokodil in zijn richting komt gezwommen (zie ook de foto´s van Botswana). ´Die is geslacht!´ denk ik enthousiast. Het pakt echter heel anders uit. In plaats van die ooievaar te pakken, neemt de krokodil hem gewoon de dooie kip af om hem zelf op te kunnen eten. De ooievaar laat dit echter niet op zich zitten, maar achtervolgt de krokodil en begint hem heftig in zijn kop te pikken. De krokodil lijkt verbaasd, waarvan de ooievaar gebruik maakt om de kip te heroveren. ´Nu pakt ´ie hem dan toch!´, maar nee hoor. De krokodil blijkt nogal een mietje te zijn en druipt overwonnen af.

De boot brengt ons nog langs bavianen, ontelbare olifanten, antilopekuddes, ijsvogels, varanen, visarenden en ook een hoop nijlpaarden. Wat zijn dat een prachtige dieren om te zien! Iedereen zit hier klaar met zijn camera om de ultieme foto van ze te maken: een nijlpaard met zijn bek wijd opengesperd. Natuurlijk doen ze dat alleen op de momenten dat eenieders aandacht dusdanig is verslapt, dat er geen mooie en scherpe foto´s gemaakt kunnen worden. De rondvaart eindigt met een zonsondergang (die sommigen al de neus uit beginnen te komen) boven Chobe River, waarna we koers zetten naar de plek om aan te meren.
We eten vandaag drumsticks van de grill. Als die op zijn en de briefing over morgen achter de rug is, is het de beurt aan Team Afwas. Wij hebben vandaag onze laatste corveeronde wat betekent dat wij de afwas voor de hele groep mogen gaan doen. Het zingen van Duitse schlagers blijft deze keer uit, maar toch blijven we de lol erinhouden, al was het maar om erna van een welverdiend biertje te kunnen genieten, het laatste in Botswana!